11 Mar 2018

Jak przerobić SNES Classic? - poradnik

SNES Classic to bardzo miłe zaskoczenie i doskonała zachęta by przysiąść się do starszych tytułów. Jednakże, 21 preinstalowanych gier niekoniecznie trafią do każdego, a po przejściu ich ma się ochotę na więcej. Na szczęście, bardzo łatwo można rozbudować naszą konsolę o kolejne gry, a nawet konsole! Wszystkiego dowiecie się w poniższych poradnikach. Uwaga - zalecamy działanie poprzez port USB 2.0.

Jak zainstalować inne gry niż podstawowe?

  1. Potrzebujesz hakchi2 CE, które dostępne jest pod tym linkiem: https://github.com/TeamShinkansen/hakchi2/releases. Wybierasz paczkę ZIP z podtytułem Release, którą wypakowujesz w dowolnym miejscu na swoim komputerze. Obstawiam, że będziesz często korzystał z tego programu więc warto odpowiednio nazwać folder.
  2. W folderze znajdziesz hakchi – z ikonką pada do NESa. Uruchamiasz program.
  3. Na górze wybieramy model konsoli. Dla sprzętów kupionych w Polsce, będzie to Super NES (Europe).
  4. Następnie robimy sobie kopię zapasową czystej, oryginalnej konsoli – przyda się na przykład gdy będziemy chcieli sprzedać konsolę. Z menu programu wybieramy Kernel, a następnie Advanced oraz Dump original kernel (legacy). Podążamy zgodnie z instrukcjami na ekranie, to jest upewniamy się, że nasza konsola jest wyłączona, a następnie podpinamy ją do komputera przez USB. Gdy już to zrobimy, trzymamy cały czas guzik Reset na obudowie sprzętu i włączamy go. Gdy sprzęt się uruchomi, a lampka będzie cały czas wyłączona możemy puścić guzik Reset i kliknąć na komputerze przycisk do instalacji sterowników. Chwilę czekamy, do napełnienia się paska.
  5. Po zabezpieczeniu się możemy zabrać się za flashowanie konsoli. Ponownie klikamy w menu Kernel, lecz tym razem wybieramy opcję Install / Repair. Ponownie czekamy na napełnienie się paska. Brawo! Przerobiłeś właśnie swoją konsolkę!
  6. W celu dodania gier, wybieramy wielki guzik Add more games. Wybieramy obraz ROMu, który mamy zapisany na dysku. W zależności skąd zebraliśmy ROM, może wyskoczyć nam dodatkowe okno, gdzie wybieramy wariant naszego ROMa. Po prawej stronie głównego programu mamy możliwość edycji informacji o grze. Polecam zaznaczyć odpowiednio Max players, gdyż ułatwia to sortowanie później gier oraz wybrać zdjęcie z grą – zazwyczaj najlepszą opcją jest guzik Google oraz wybranie satysfakcjonującego nas skanu pudełka.
  7. Klikamy wielki guzior Synchronize selected games with NES/SNES Mini. Voila! Nic tylko zabierać się za granie!

Dodatkowe patenty:

  • By nie musieć restartować konsoli z poziomu panelu na obudowie możemy wgrać Clovercon Hack. Klikamy Modules, następnie Install extra modules i go zaznaczamy. Po kliknięciu OK i instalacji możemy wracać do menu kombinacją Strzałka w dół + Select. Zmienić te ustawienia możemy w zakładce Settings, następnie Controller hacks i Select reset button combination. By ustawienia weszły w życie klikamy w zakładce Settings opcję Save settings to NES/SNES Mini now.
  • Strukturę folderów można zmieniać. Klikamy Structure na górze programu i wybieramy pasującą nam opcję. Osobiście korzystam ustawienia Custom, gdzie w dodatkowym okienku posortowałem sobie gry po platformie klikając Split by app type. Do każdego folderu dodałem sobie również ikonkę (klikamy w domyślną dla folderu), gdzie mamy wybór spośród dziesiątek dorzuconych przez twórców modyfikacji. Własne grafiki można wrzucać do folderu folder_images.
  • Wbudowany emulator ma kilka zmiennych parametrów niewidocznych gołym okiem. Podczas dodawania gry możemy bawić się nimi w polu Command line. Ich listę można znaleźć pod tym adresem: https://github.com/ClusterM/hakchi2/wiki/Command-line-arguments-(SNES-Mini)

Przykładowa linia startowa: /bin/clover-canoe-shvc-wr -rom /usr/share/games/CLV-P-SACBE/CLV-P-SACBE.sfrom --volume 85 -rollback-snapshot-period 600

W tym przypadku głośność gry została dostosowana do 85 procent, a konsola automatycznie zapisuje postęp co 600 klatek, czyli 10 sekund. Parametry te działają również dla gier z innych konsol, o których piszemy poniżej.

Pamięć sprzętu również można rozszerzyć - potrzebujemy do tego rozdzielacz OTG, który ma możliwość zasilania sprzętu do którego jest podłączony - to bardzo istotne. Przykładowy, współpracujący hub:

OTG - przykładowy rozdzielacz

Proces dodawania gier jest analogiczny jak w przypadku transferu gier do pamięci wewnętrznej, jedyna różnica polega na kliknięciu w Export games na koniec. W okienku wybieramy literę naszego pendrive/dysku i gotowe. Po przetransferowaniu gier wpinamy naszą pamięć w dowolny port na rozdzielaczu OTG. Uwaga - gry ładowane są z pamięci wewnętrznej lub zewnętrznej, nie da się korzystać z obu równocześnie; jednakże, w celu wgrania modułów musimy je wgrywać bezpośrednio do konsoli.

No dobra, ale co z grami na inne konsole? Proces instalowania dodatkowych modułów jest prosty.

  1. W zakładce Modules wybieramy opcję KMFD's Mod Hub. W okienku, które nam wyskoczy możemy pobierać dodatkowe moduły kompilowane przez KMFDManic.
  2. Podstawowym modułem do rozszerzenia możliwości konsoli jest km_RetroArch dostępny w zakładce KMFDManic RetroArch. Instalujemy go jako pierwszego. Moduł ten zawiera też emulator NESa oraz jego rozszerzenia, Famicom Disk System.
  3. Analogicznie, każdy następny emulator instalujemy takim samym sposobem, wybierając platformę oraz emulator w zakładce KMFDManic Experimental Core Set. RetroArch ma również własne, dodatkowe menu dostępne pod kombinacją klawiszy Select + Start. Warto poustawiać sobie tam odpowiednie guziki, dostosować proporcje obrazu czy pogrzebać w ustawieniach danego modułu. Pobierane moduły można instalować oraz usuwać w zakładce Modules, opcja Install extra modules lub Uninstall extra modules.

Kiedy chcemy dodać grę, dla której hakchi nie potrafi rozpoznać rodzaju emulatora (przykładowo obrazy gier), otwiera się nam okno Select Cores. Wybieramy tam platformę oraz rdzeń, a linia startowa dla wybranego emulatora i pliku ustawia się sama.

Polecane przeze mnie moduły:

  • Automaty: _km_fbalpha2012 lub _km_fbalpha2016

Przy kopiowaniu ROMów z automatów używamy opcji Import as archive zamiast wybierania poszczególnych plików. Zazwyczaj potrzebny również jest BIOS - zależy to od tytułu, który chcemy ograć.

  • Konsole Game Boy: _km_mgba (dla GB, GBC, GBA) lub _km_vba_next (tylko GBA)
  • Konsole Segi (Mega Drive, Game Gear, SG-1000, Master System): _km_genesis_plus_gx

Dla gier z Sega CD wymagany jest BIOS: bios_CD_E.bin dla regionu PAL, bios_CD_U.bin dla regionu NTSC-U oraz bios_CD_J.bin dla regionu NTSC-J. Obsługiwane rozszerzenia: .mdx, .md, .smd, .gen, .bin, .cue, .iso, .sms, .gg, .sg, .68k, .chd.

  • NEC PC Engine/TurboGrafx-16: _km_mednafed_pce_fast

W przypadku gier z CD potrzebny jest BIOS - syscard3.pce. Mednafed obsługuje następujące rozszerzenia: .pce, .cue, .ccd, .iso, .img, .bin, .chd.

  • Sony PlayStation - _km_pcsx_rearmed_neon

BIOS nie jest wymagany, lecz wskazany. scph5500.bin dla regionu NTSC-J, scph5501.bin dla regionu NTSC-U oraz scph5502.bin dla regionu PAL. Rozszerzenia obsługiwane przez PCSX to: .bin, .cue, .img, .mdf, .pbp, .toc, .cbn, .m3u.

Informacje o BIOSach znajdziecie w opisie modułu km_Master BIOS Module znajdującym się w zakładce KMFDManic Add-Ons. Aby je zainstalować kopiujemy odpowiedni BIOS dla odpowiedniego modułu do folderu km_master_bios_module.hmod/etc/libretro/system, a następnie instalujemy moduł tak jak każdy inny. W tym folderze może znajdować się kilka różnych BIOSów.

Jak wgrywać gry w formacie bin+cue?

  1. Podczas wybierania pliku gry wybieramy plik .cue.
  2. Następnie musimy wskazać odpowiedni system oraz core. Niestety Hakchi automatycznie pakuje ten plik, co jest nam nie na rękę. Potrzebujemy zmienić linię startową, usuwając z zakończenia rozszerzenie .7z. Dla przykładu: /bin/pcsx /var/games/CLV-F-IRULG/Ace_Combat_2.cue.7z zamieniamy na /bin/pcsx /var/games/CLV-F-IRULG/Ace_Combat_2.cue.
  3. Wybieramy dodaną grę i klikamy klawisz F4. Otwiera nam się folder z grą, gdzie wypakowujemy zawartość paczki .7z, czyli nasz plik .cue i dorzucamy do tego samego folderu plik(i) .bin. Gotowe!

Jak wgrywać gry wielopłytowe dla PlayStation?

  1. Postępujemy zgodnie z instrukcją wyżej, lecz poza plikami .bin wrzucamy również inne pliki .cue.
  2. Tworzymy listę płyt jak na przykładzie poniżej i zapisujemy z rozszerzeniem .m3u.

m3u - przykładowa lista płyt

Gdy chcemy zmienić płytę potrzebujemy wejść do menu RetroArcha, gdzie mamy opcję Disk Control:

  • Disk Cycle Tray Status służy do otwierania oraz zamykania tacki.
  • Disk Index służy do wyboru numeru płyty.

W KMFD's Mod Hub można również znaleźć odpowiednie moduły do Nintendo 64, Segi Saturn czy nawet PSP. Niektóre gry zapewne są grywalne, chętnych zapraszam do eksperymentowania i podzielenia się efektami czy to w komentarzach na stronie, czy na Facebooku.

- jakbu

Wrzutka

Tekst został zaktualizowany dnia 24.10 o informacje związane z:

  1. Rozszerzeniem pamięci
  2. Zmianami w wersji hakchi 3.5.0 - wybór platformy/core oraz łatwiejsze zarządzanie modułami
  3. Grami na konsole oparte o czytnik płyt CD

- jakbu